Romanticism in Punjabi Literature

ਰোমਾਂਟਿਸਿਜ਼ਮ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਸਤਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ ਅਠਾਰਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਉਤਪਨ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਤਮਕ ਅਨੁਭਵ ਅਤੇ ਨੇਚਰ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਭਾਵਾ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ। ਇਸ ਦਰਮਿਆਨ ਕਵਿਤਾ, ਨਾਟਕ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭਾਵਨਾਵਾਂ, ਪ੍ਰਕৃতি ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਆਤਮਿਕ ਖੋਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਲੇਖਕ ਵਧੇਰੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਵਿਅੱਕਤਗਤ ਮੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਅਹਿਮ ਮੰਨਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸਨਾ ਅਤੇ ਰੂਹਾਨੀ ਅਨੁਭਵ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।